Ingrid heeft mij goed bruikbare handvaten gegeven waar ik mee uit de voeten kan. Ik merk dat het werkt, dus we blijven er mee bezig, we blijven oefenen en ik heb er vertrouwen in dat ik op deze manier een betere baas voor Kiiro kan zijn waardoor hij zich zekerder en veiliger voelt.
Via een vriendin kwam ik op eerst op de facebook pagina en later op de site terecht van Ingrid Timmermans – Begeleiding Baas en Hond. Wat ik las vond ik interessant. Alles benaderen vanuit de hond. Wat heeft de hond nodig……
Op de facebookpagina van Ingrid stond een enquête die ingevuld kon worden en dat deed ik. Vervolgens had ik een telefonisch consult met Ingrid. Het was een erg prettig gesprek en ik raakte nog meer geïnteresseerd.
Ik heb twee ruwharige dwergteckels (Sarí en Kiiro) allebei vanaf pup bij mij. Ik heb geen grote problemen met ze maar met Kiiro waren er nog wel wat dingen waar ik nog graag aan wilde werken. Ik koos ervoor om een masterclass te doen. Wat me daar ook erg in aansprak is dat Ingrid bij je thuis komt, en dus de hond en baas in de eigen omgeving ziet.
De theorie van een onzekere/angstige hond niet corrigeren kende ik maar wat doe je dan wel? Kiiro blaft veel, reageert op geluiden die hij wel hoort maar niet ziet. Oortjes plat en schichtig om zich heen kijken. Hij voelt zich niet fijn…. Maar ja hoe los je dat op? Je gaat toch corrigeren vertellen dat hij stil moet zijn, maar resultaat geeft het niet. Buiten altijd aan het eind van zijn flexlijn lopen, weinig aandacht voor mij en ook weer veel blaffen.
Toen de masterclass. Eerst binnen in huis. Van alles door gesproken en ondertussen observeerde Ingrid Kiiro. Vervolgens binnen een aantal oefeningen gedaan. Besproken dat wanneer Kiiro blaft ik er voor hem ga “zijn”. Niet door hem verbaal te corrigeren, maar door hem aan te raken. Niet zoals aaien maar mijn hand op zijn rug leggen.
Toen naar buiten, Kiiro niet meer aan de flexlijn maar korte lijn en gewoon “samen gaan lopen”, niet reageren wanneer hij blaft en ook niet wanneer hij eigenlijk wel naar links of naar rechts wil. Al snel begon Kiiro beter op te letten op wat ik deed en kregen we verbinding tijdens het lopen. Natuurlijk heeft hij ook momenten dat hij “vrij” krijgt, in zijn geval vanwege zijn jachtinstinctvrij aan de flexlijn. Tijd om even lekker te snuffelen is ook belangrijk.
Als ik hem buiten wilde aanraken, of aaien, was hij daar snel klaar mee. Hij liep dan al gauw weer weg, bezig met alles om hem heen. We zijn nu een week verder en ik merk duidelijk verschil. Het is een kwestie van doorzetten. Hij staat niet altijd naast me wanneer hij buiten begint met blaffen, dus mond houden, naar hem toe lopen en er voor hem “zijn”, veiligheid bieden. Ook wanneer je moe bent of net even lekker zit, heel consequent zijn iedere keer weer.
En het werkt. Kiiro wordt stil wanneer ik mijn hand op zijn rug leg en gister merkte ik voor het eerst dat hij al stopte met blaffen op het moment dat ik naar hem toe liep nog voor ik hem aangeraakt had. Het buiten lopen gaat steeds beter. Er zijn soms al momenten dat hij vrij krijgt, maar er dan zelf voor kiest om naast mij te blijven lopen.
Ik kan iedereen deze masterclass aanraden ook wanneer je geen grote problemen hebt, het is een bewustwording, een inzicht wat je in omgang met honden altijd kan gebruiken en toepassen!
Caroline Overvoorde, Kiiro & Sarí
