Bezoek ontvangen kan niet meer. Hij blaft als een gek en heeft nu ook een keer gebeten. Het maakt me radeloos.
Ze is zo bang, durft nauwelijks mee de straat op. Ik vind het zo sneu, wil haar zo graag helpen.
Hij trekt me bijna onderuit. Wandelen is echt niet leuk meer en los gaat hij er vandoor.
Buiten vindt hij alles interessant. Ik besta niet voor hem. Luisteren ho maar. Ik schaam me soms dood.
Ze valt opeens erg uit naar andere honden en zelfs mensen. De eerste maanden ging zo goed. Ik begrijp het niet.
Hij reageert op elk geluidje. Blaft in huis de boel bij elkaar, buiten is hij super alert. Ik ben een beetje wanhopig.
Herkenbaar?
