Normaal wandelen ging eigenlijk niet meer en ook tussen de honden onderling ontstond er bonje. Naast dat ik al snel gefrustreerd raakte had ik ook veel medelijden met haar. Wat zat ze met zichzelf in de knoop. En ik ook. Nadat ik een artikel op Facebook tegenkwam van Ingrid waar zij schreef over haar eigen Sarplaninac teef Tess, heb ik contact met haar opgenomen.
Wij hebben de eerste keer twee uur aan de telefoon gezeten. Na dit telefoongesprek voelde ik me al stukken beter en had ik er weer zin in! Mijn volgende wandeling, alleen al door dit telefoongesprek, ging zoveel beter!
Ongeveer vijf jaar geleden adopteerde ik mijn eerste buitenlandse hond. Een prachtige Sarplaninac mix uit Bosnië. Na de bekende up’s en down’s die horen bij een adoptie heb ik hier een fantastische hond aan gekregen. Na verschillende opvangers en logés starten mijn zoektocht naar een tweede hond.
Door omstandigheden staakte wij deze zoektocht. Enkele weken later kwam de advertentie van Tika op mijn tijdlijn voorbij. Natuurlijk viel ik als een blok voor haar en hebben we de adoptie doorgezet. In juni 2018 kwam Tika thuis. Een grenzeloze, enthousiaste en onzekere Sarplaninac mix stapte ons huis binnen.
Tika bleek al snel veel moeite te hebben met het aanpassen aan het leven in Nederland. In huis was ze wild, sliep ze weinig en was er veel onrust tussen de honden. Buiten viel ze als een gek uit naar honden, fietsers, wandelaars, joggers, auto’s en noem maar op. Hoewel ik best wel wat ervaring heb met lastige honden zakte de moed met Tika echt direct in mijn schoenen. Ik had geen idee meer hoe ik haar moest helpen. Al snel besloot ik een gedragstherapeut in te schakelen.
Na meerdere pogingen en volhouden ging ze kleine stapjes vooruit maar daarna viel ze terug in haar oude gedrag... en hard ook. Clickertraining ging ons niet verder helpen. Hierdoor zouden wij niet dichter naar elkaar toe groeien.
Het afgelopen halfjaar was intens! We hebben een heleboel samen meegemaakt en zijn elkaar een paar keer goed tegengekomen. Sommige dagen deed ze het fantastisch. Had ik er een heerlijke hond aan, andere dagen was het een groot drama. Was ze niet te bereiken en ging ze maar door. Met haar formaat is het ook nogal een verschijning. Ik begon dit traject erg onzeker, voelde veel schaamte voor haar gedrag en was ik ook gewoon teleurgesteld in mezelf dat ik haar niet kon helpen. Ik had een zwaar gestreste en onrustige hond die zo hard haar best deed om te communiceren.
En wat heeft Ingrid ons goed geholpen! Tijdens ons eerste gesprek vroeg Ingrid mij wat ik graag wilde bereiken. Mijn ultieme doel was toch wel om samen met beide honden relaxt te kunnen wandelen. Ik wil graag als team leuke dingen met ze doen en genieten van onze wandelingen. Gewoon samen zijn. En nu, de laatste sessie, zie ons samen wandelen!
Tika gaat nooit een makkelijke hond worden. Maar dat hoeft ook helemaal niet. Nu ik weet hoe ik haar kan begeleiden en kan ondersteunen, redden wij het wel. We hebben de tijd. Het hoeft allemaal niet snel en foutloos. Ik krijg steeds meer vertrouwen in haar. Ben heel erg trots. Helemaal de momenten dat ze zich in een moeilijke situatie laat leiden, waarin ze contact en steun zoekt. We zijn het afgelopen halfjaar ontzettend naar elkaar toe gegroeid. Ook als ik de interactie nu tussen de honden zie kan ik alleen maar genieten.
Ik wil Ingrid ontzettend bedanken. Zij heeft ons nieuwe inzichten gegeven op het gebied van hondengedrag. Mij bewust gemaakt van de kleine dingen. Wat voor invloed ik op Tika heb, hoe zij op mij reageert en mij mijn vertrouwen teruggegeven in mijn honden en in mijzelf. Ze liet me voelen dat het niet alleen maar om training en opvoeding gaat. Maar echt in het nu leven en samen met je hond werken aan een betere band. Waardoor je respect en vertrouwen creëert. En dat is zo belangrijk voor de onderlinge relatie en het begeleiden tijdens lastige situaties. Ik had niet durven dromen dat ik dit resultaat al na een halfjaar had kunnen behalen.
Myla, Tika & Kaylo
