Mijn honden slapen bij mij op de slaapkamer, ieder op hun eigen plek. Ik had voor Happy ook een plek gecreëerd. Hij mocht op een kussen van Rakker slapen. Hij was eerder ook al eens boven geweest, maar nog niet op mijn slaapkamer. Ik zag aan zijn lopen, heen en weer op de overloop, het liefst weer naar beneden willen, dat hij het spannend vond. Hij vergat ook te snuffelen. Rakker en Loeki liepen gewoon mee de slaapkamer in. O jee goed bij hun blijven, en hup hij ging met een sprintje mee. Dat was te snel. Hij wilde er direct weer uit, terug naar de overloop.
Ik heb de deur eerst open gehouden, zodat hij meer ruimte kreeg en rustig overal kon gaan ruiken. Hij is de hele slaapkamer door geweest, de overloop, weer terug, overal snuffelen, even met de poot iets wegschrapen en weer snuffelen. Hij keek regelmatig naar Rakker en Loeki, wat zij deden. Hij hoorde mij niet, zag mij niet. We hadden geen contact. Deze nieuwe situatie was reuze spannend voor hem. Ik ben rustig op bed gaan zitten, wachtend op zijn moment van contact maken. En toen hij dat deed, voor me staan, piepen, me aankijken en een poot tegen me aan, heb ik hem geknuffeld. Vervolgens wees ik hem zijn kussen aan en heb even met mijn handen over het kussen gewreven om mijn geur daar af te zetten. En ja, hij kwam snuffelen, ging er met 2 poten op. Ik ben bij het kussen gaan zitten, hij ging er even met 4 poten op, ging liggen. Dit zag er gespannen uit, een strak lijf, hij bleef alert. Ik koos er voor om het los te laten. Hij hoefde niet persé op het kussen, hij mocht doen wat hij wilde. En uiteindelijk is hij naast het kussen gaan liggen. Na 4 minuten weer omhoog, rondlopen in de slaapkamer en hij is verderop gaan liggen. Ik hoorde een diepe zucht en klaar. In de loop van de nacht is hij wel op het kussen gekropen : )
De volgende avond werd het al anders. Terwijl we naar boven gingen, liep hij rustiger mee, ging ook direct mee de slaapkamer in. Wel moest hij het kussen weer volledig besnuffelen. Hij ging er op, draaide wat, plofte neer. Maar ik zag weer dat hij absoluut niet ontspannen lag: zijn voorpoten lagen strak, zijn lijf was alert, hij legde zijn kop niet neer. En ja hoor, hij stond op, liep naar het bed en legde 1 poot op bed. Ik heb even contact met hem gemaakt, heb hem liefdevol aangeraakt, gekroeld en heb het toen afgerond. Ik beëindig dan de aanraking, ons contact, en zeg ‘klaar’. Dit geeft duidelijkheid en direct ook rust. Hij liep vervolgens richting het kussen en ging met een diepe zucht naast het kussen liggen.
De derde avond liep hij direct naar het kussen in de slaapkamer, wel moest hij dat kussen nog eens uitgebreid besnuffelen (alsof er overdag anderen op hebben gelegen ;)). Hij ging er op liggen en ontspande. Zijn lijf rekte zich helemaal uit, zijn kop legde hij half op het kussen en half op het tapijt, zijn poten strekte hij en liet ze daarna ontspannen liggen en ik hoorde een diepe kreun. En de vierde avond…..toen was het ‘gewoon’. Hij liep gelijk op met de andere twee honden, in een rijtje de trap op, geen spurtje meer trekken. Hij liep naar zijn kussen, snuffelde het niet meer af en ging direct ontspannen liggen, kreunde en viel in slaap.
Mooi om te zien hoe snel dit kan gaan. Hoe hij leert, en dat hij deze situatie in een paar dagen tijd vertrouwt en de veiligheid ervaart om zich echt te ontspannen.
